Choroby rogówki są po zaćmie główną przyczyną ślepoty na świecie. Co więcej, częstotliwość występowania schorzeń rogówki różni się znacznie między poszczególnymi krajami czy populacjami. W niektórych przypadkach zapalenie rogówki może prowadzić do ślepoty, dlatego tak ważny jest wybór odpowiednich metod diagnostycznych i opcji terapeutycznych.
Czterdziestosiedmioletni mężczyzna zgłosił się poraz pierwszy 11 marca 2021 roku do Poradni Okulistycznej Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Pacjent zgłosił objawy: ból oka prawego, światłowstręt, subiektywne obniżenie ostrości widzenia w oku prawym, utrzymujące się mimo wcześniejszego leczenia w poradni w miejscu zamieszkania. Mężczyzna nie nosi soczewek kontaktowych. Inne dolegliwości neguje.
W czasie wizyt w poradni zebrano wywiad z pacjentem, przeprowadzono podstawowe badania okulistyczne (pomiar ostrości wzroku, refrakcji oka, ciśnienia wewnątrzgałkowego, badanie w lampie szczelinowej) poszerzone o mikroskopię konfokalną rogówki, OCT przedniego odcinka oka, topografię rogówki, USG oczu i zdjęcie rogówki. Na podstawie tych badań postawiono diagnozę: wirusowe zapalenie rogówki z nadkażeniem grzybiczym (ICD-10: H16). Pacjent otrzymał leczenie celowane, zgodne z aktualnym stanem klinicznym. Jednakże jego stan, mimo poprawy, wymaga ciągłego monitorowania i dlatego pozostaje pod kontrolą Poradni Okulistycznej.
Podany opis przypadku ukazuje zapalenie rogówki jako schorzenie przewlekłe, które wymaga ścisłej współpracy pacjenta ze specjalistą.
